De tijd is voorbijgevlogen, het lijkt geen jaar geleden. Het lijkt alsof het gisteren was dat we nog in allerijl alles aan het inpakken waren om snel snel het huis leeg te krijgen. Het lijkt nog maar enkele minuten geleden dat we afscheid namen van vrienden en familie om met een bang hartje op het vliegtuig te stappen. Daarnet blikten we even terug op onze 11 maanden in Nieuw Zeeland.... Wat een avontuur was het al. We kwamen toe met letterlijk een paar koffers en na welgeteld één dag stonden we al op straat met onze spullen in onze handen omdat Kenny zijn koffer het had begeven en ik maar een hotel voor één nacht had geboekt. We hebben een hele weg afgelegd sedertdien, letterlijk en figuurlijk. Ons avontuur bracht ons door heel Nieuw Zeeland met tussenstops in Auckland, Taupo en Christchurch. New Plymouth leek eventjes het eindstation maar ondertussen weten we dat het volgende hoofstuk zich in Hamilton zal afspelen.
Onze tijd in New Plymouth is misschien niet altijd verlopen hoe we het gewild zouden hebben, maar nu we terugblikken weten we met 100 % zekerheid: New Plymouth was een noodzakelijke tussenstop in het bereiken van onze droom. We hebben zoveel geleerd hier in deze kleine slapende stad, onze eerste kennismaking met het echte Nieuw Zeelandse leven.
Nu zijn we klaar voor het volgende hoofdstuk in ons Nieuw Zeelandse leven: onze verhuis naar Hamilton. We vonden een prachtig huisje op een boerderij in Te Awamutu. Met zijn 9500 (en 2) inwoners belooft Te Awamutu een bruisende stad te zijn. Gelukkig is de metropool Hamilton niet veraf. Ik zet mijn droomjob verder in Hamilton en Kenny.... die begint in oktober aan zijn droomjob als adventure cave guide in Waitomo Caves.
Maar eerst: België! Wat kijken we er naar uit. Ik tel de dagen en uren af tot we weer frietjes kunnen eten, chocolade kunnen snoepen, bier kunnen proeven, lekkere chips eten. En oh ja, iedereen terugzien ook natuurlijk ;-)
Ik las afgelopen zaterdag over een dorpje waar er een teveel is aan jobs en een tekort aan werknemers. Hierdoor is er een stem beginnen roepen in mijn hoofd en ook in het hoofd van mijn vriend om het emigratie proces is te bestuderen. Alles lijkt onmogelijk en zal als een droom worden opgeborgen. Wij hebben 2 honden en 1 baby van 8 maanden en de 2e op komst. Dit maakt alles nog net iets moeilijker vrees ik. Ons huis verkopen, vertrekken met 2 kinderen... werk vinden! Opvang voor de kinderen in een "vreemd" land regelen...
BeantwoordenVerwijderenHela Gitte, niets is onmogelijk, waar een droom is, is een weg ;-) stuur me gerust een berichtje of mailtje ofzo als je emigratietips wil!
BeantwoordenVerwijderenHallo, de afgelopen maanden heb ik je blog met aanfacht gelezen omdat onze zoon samen mey zn vrouw in september gaat emigreren naar Nieuw Zeeland. Heel spannend voor hen maar ook natuurlijk voor ons als achterblijvers. Groeten, Henny Kromkamp
BeantwoordenVerwijderen