Plots lijkt een jaar nog zo lang. Zou er echt geen mogelijkheid zijn om nu al te vertrekken? Waarom proberen we het niet gewoon? We laten het huis achter, we zeggen onze job op en we boeken de eerste vlucht naar Nieuw Zeeland. En dan kunnen we beginnen leven, dan begint het pas echt. Oh, wat gaan we genieten van die heerlijke frisse lucht, de mooie bergen, het groene gras (want natuurlijk is het daar ook echt groener) en het helderblauwe water. Al onze zorgen zullen vergeten zijn en vanaf dan zal alles van een leien dakje lopen.
...
En dan komt de ratio terug. Gelukkig gebeurt dat altijd op tijd. Een enorme hoeveelheid impulsbeheersing is er soms voor nodig. Dat is nu net emigreren: een bijzonder evenwicht tussen "je dromen volgen" en "nu nog niet". Een fijne balans tussen een sprong in het diepe en afwachten. Wie kiest voor avontuur moet ook leren dat het beste verhaal niet in één nacht geschreven wordt. Zoiets noemt men, denk ik, ook wel eens "uitgesteld genot". Soms wou ik dat ik het hele boek op één dag kon schrijven: dan wist ik meteen waar dit avontuur ons zou brengen en hoe het zou aflopen. Maar dan zouden we niet ten volle kunnen genieten van de hele aanloop: het "nu nog niet"-deel is minstens even spannend als wat er op volgt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten